Wil je de geloofwaardigheid van je sprekers op directieniveau vergroten? Dan is audio misschien wel de oplossing.

Uit een onafhankelijk, experimenteel onderzoek, "Good Sound, Good Research", dat in het tijdschrift Science Communication is verschenen, blijkt dat niet alleen de spreker en de inhoud van een speech de kwaliteit bepalen die de luisteraar ervaart, ook al is die zo monotoon als een wetenschappelijke presentatie: Audiokwaliteit speelt een veel belangrijker rol dan je zou vermoeden, en de conclusies gelden ook voor het bedrijfsleven. Dit besef is des te noodzakelijker nu interactie op afstand zo alomtegenwoordig is. Chad Wiggins, Senior Director of Networked Audio Systems, en William Zadnik, Senior Applications Engineer van Shure, leggen dit uit.

 

 

In de huidige context van wantrouwen jegens politici en experts worden de woorden van executives net zo geanticipeerd en onder de loep gelegd als die van onderzoekers, zo niet meer. Want behalve dat ze transparant, gedetailleerd en feitelijk juist moeten zijn, moeten ze in de huidige periode van instabiliteit een beroep doen op de emoties. Meer dan ooit zetten executives in op geloofwaardigheid. Hoeveel gewicht kunnen CIO's in de schaal leggen om die te behouden?

 

Audio, een cruciale, weinig bekende factor in de fundering en geloofwaardigheid van de leider

 

Zoals ieder kwartaal spreekt Russell, CEO van een groot bedrijf, op een bijeenkomst waar alle 3500 medewerkers van verschillende nationaliteiten aanwezig zijn. De resultaten die hij gaat presenteren, zijn goed. Zijn plan is degelijk, zijn helpers hebben gedegen presentaties gemaakt, hij is vol vertrouwen. Ten onrechte. De medewerkers ervaren iets heel anders. Cedric houdt de microfoon veel te dicht bij zijn mond. Je hoort hem ademhalen. Het geluid van de papieren die hij verfrommelt, is zo luid dat veel deelnemers hun koptelefoon moeten afzetten om geen gescheurde trommelvliezen te krijgen. En als Cedric Susan, zijn financieel directeur, het woord geeft, is het debacle zonneklaar. Susan staat niet alleen helemaal alleen in een vergaderzaal waar de akoestiek veel te veel galmt, maar haar microfoon is ook veel luider: Vanaf de allereerste lettergrepen haken er honderden medewerkers af. Vóór de coronacrisis werden dit soort toespraken meestal gehouden in de directiekamer van hun hoofdkantoor in Londen, met een audiovisueel productieteam erbij om alles in de gaten te houden. Maar het afgelopen jaar, en waarschijnlijk nog lange tijd erna, vond het plaats via een videoconferentie.

 

Mobiliseer je thuis werkende teams, stel ze gerust over de vooruitzichten van het bedrijf, behoud het saamhorigheidsgevoel, ondanks de afstand... Dit ritueel van de plenaire conferentie is uiterst effectief. Op deze momenten wordt de leider geobserveerd, beproefd, beoordeeld. Op deze momenten moet er naar hem geluisterd worden. Als deze collectieve mis niet overtuigend is, kan dat leiden tot teleurstelling of zelfs het verlies van betrokkenheid, dat spreekt vanzelf. Zeker omdat medewerkers in deze overgangsfase na corona nog sterker gefocust zijn op de mededelingen van hun management. Tijdens zo'n speech heeft de leider geen recht om fouten te maken. Wat gebeurt er in een situatie als deze, waarin er zoveel op het spel staat, als de audiokwaliteit achterblijft?

 

Minder geloofwaardig, minder waardevol

 

Volgens de studie "Good Sound, Good Research", uitgevoerd door dr. Eryn Newman van de Australian National University (ANU) in samenwerking met professor Norbert Schwarz van de University of Southern California (USC), heeft slechte audiokwaliteit niet alleen een negatieve invloed op de manier waarop de speech overkomt, maar ook de spreker. Het brengen van een veelzeggende boodschap van hoge kwaliteit is niet genoeg, zelfs over technische onderwerpen als fysica, genetica of techniek.

 

Zeker, onderzoek in de cognitieve psychologie heeft allang aangetoond dat hoe moeilijker een boodschap te begrijpen is, hoe minder snel die als waar en overtuigend wordt beoordeeld. Maar de studie van Newman en Schwarz gaat verder in zijn gedachtegang en methodiek. Hij laat zien dat wanneer mensen naar een wetenschapper luisteren die zijn of haar werk op een conferentie op Youtube of tijdens een radio-interview voor het zeer gerespecteerde Science Friday van NPR presenteert, de kwaliteit van de audio van grote invloed is, niet alleen op de manier waarop de inhoud overkomt, maar ook de spreker. Met andere woorden, of de speech nu interessant is of niet: Wat er gezegd wordt, blijft even interessant, maar de kwaliteit die wordt ervaren, verschilt. Zelfs als het verhaal van de onderzoeker uiterst precies, technisch en beargumenteerd is, is de manier waarop het wordt ontvangen niet alleen afhankelijk van hem, maar ook in hoge mate van de geluidskwaliteit. Hierbij wordt de betrouwbaarheid van het verhaal in twijfel getrokken, en dit heeft weer gevolgen voor het imago en de geloofwaardigheid van de spreker.

 

Het andere opmerkelijke punt van de studie is dat die kan worden geëxtrapoleerd naar het bedrijfsleven. Niet omdat het publiek hetzelfde is, maar omdat hij ten eerste twee aselect verspreide geroepen vergelijkt die aan twee verschillende stimuli worden blootgesteld, met de audiokwaliteit, gewijzigd of niet, als enige variabele. En ten tweede omdat hij gebaseerd is op een specifieke spreeksituatie: De speech van één tot velen die vooral bij plenaire bijeenkomsten of webinars voorkomt. We kunnen parallellen trekken met alle andere activiteiten waarbij gekwalificeerd, geloofwaardig en beheerst spreken in het openbaar gewenst is. Of het nu bij een bedrijf is, in de onderwijssector of in een ziekenhuis, je moet correct worden verstaan om begrepen te worden.

 

 

 

Verstaanbaarheid: Wat er nu eigenlijk acceptabel is voor vergaderruimtes, en wat niet

 

Deze studie moedigt ons als geluidsprofessionals aan om de grenzen van wat in een videoconferentieruimte acceptabel is, te onderzoeken en in twijfel te trekken. Omdat de woordvoerder in het bedrijfsleven soms niet kan overtuigen. Niet vanwege de kwaliteit van zijn of haar woorden, maar vanwege de apparatuur en de ruimte zelf. Wat zijn de variabelen die van invloed zijn op de geloofwaardigheid van de boodschap en de spreker? Is die een gevolg van de mate van vervorming? Is die een gevolg van de akoestische eigenschappen van de ruimte, vooral de hoeveelheid galm? Ligt het aan de beperkingen in bandbreedte van een systeem? Of aan de aanwezigheid van storingen in het geluidssignaal? Ten slotte gaat het erom welke vervormingen er getolereerd kunnen worden, of niet.

 

Volgens het STIPA-testsignaal is de aanbevolen indexwaarde voor een verstaanbare gesproken boodschap 0,60 STI. Maar is 0,60 voldoende, of moeten we verdergaan dan 0,76? Sommige vergaderruimtes die binnen deze akoestische norm vallen, bieden verre van ideale condities als het om spreken gaat. Dit accepteren we omdat deze index nog altijd de meest erkende gestandaardiseerde parameter is voor het evalueren van de verstaanbaarheid van een gesproken boodschap. Alleen is hij primair bedoeld voor gebruik bij omroepsystemen in bijvoorbeeld winkelcentra, stadions of stationshallen. Bij een openbare mededeling hoef je maar één van de drie woorden te typeren om te begrijpen dat er een brandalarm is of dat je trein zo gaat vertrekken. Je hoeft niet de hele zin te duiden om te begrijpen wat er gezegd wordt. Maar als je deelneemt aan een virtuele conferentie of een webinar, moet je de hele zin, de eigenlijke gedachte van de spreker begrijpen, en niet maar twee woorden. De standaard STIPA-meting is niet per se geschikt voor een huddleroom of videoconferentieruimte. De bestaande normen voor geluidskwaliteit zijn niet afdoende voor de huidige toepassingen en niet toegesneden op het bedrijfsleven.

 

En als we het erover eens zijn dat het, gezien de omstandigheden en wat er bij een speech van een executive op het spel staat, simpelweg niet genoeg is als hij alleen met de microfoon van zijn laptop of zijn AirPods aan een video deelneemt, dan moeten we toegeven dat niet alles afhankelijk is van de audio-apparatuur, hoe goed die ook is. Hoe komt dat? Gewoon omdat, naast de compressie van het geluid om bandbreedte te sparen, ook de ruimte zelf van aanzienlijke invloed is op de audiokwaliteit, en veel mensen zijn geneigd dit te vergeten. Al heb je de beste apparatuur van de wereld, uiteindelijk wordt die altijd beperkt door de akoestiek als die buiten beschouwing wordt gelaten.

 

 

CIO's, doe iets aan je ruimte!

 

De vergaderruimte speelt net zo'n belangrijke rol voor de verstaanbaarheid als de microfoons zelf. Alle microfoons van Shure worden uitgebreid getest en op kwaliteit gecontroleerd in nauwkeurig beheerste dode kamers om te zorgen dat ze de geluidsbron zo dicht mogelijk benaderen. Zelfs de positie van de microfoon wordt zorgvuldig beheerst met een speciaal apparaat dat vanuit alle hoeken een betrouwbare en consistente meting biedt. Niets wordt aan het toeval overgelaten, alles wordt gedaan om de integriteit van de stem van de spreker te behouden, en toch... Alle moeite die bedrijven doen om zichzelf te voorzien van hoogwaardige techniek kan teniet worden gedaan als de akoestiek van de ruimte achterblijft.

 

Sommige ruimtes, vooral die met een aantrekkelijk, esthetisch design, kunnen integrators enorme hoofdbrekens bezorgen omdat ze bestaand geluid van nature versterken. Tegels, glazen wanden, schoon metselwerk en gladde, egale muren weerkaatsen de echo en absorberen het geluid niet. Radiatoren en ramen trillen mee. En alle denkbare ongewenste geluiden, zoals het frommelen met papier of typen op je toetsenbord, kunnen de audiokwaliteit van de toespraak van je woordvoerder nog slechter maken: Geluiden waarvoor deelnemers op afstand extra gevoelig zijn. Om maar niet te spreken van het volume in de desbetreffende ruimte. Daarom is het essentieel om nauwgezet aandacht te besteden aan audio en akoestiek bij het ontwerpen van de ruimte, om kostbare upgrades te voorkomen.

 

Natuurlijk kan techniek de storingen in het geluid elimineren die de indruk die de medewerkers van hun leider hebben, beïnvloeden. We kunnen nog steeds ongewenste bijgeluiden reduceren en de stemmen van de aanwezigen isoleren, dankzij de DSP die geïntegreerd is in een plafondmicrofoon, software of speciale hardware. Vanwege de richtingskarakteristieken van de microfoons met meerdere koppen kunnen we specifiek de gebieden afdekken waar de sprekers zich bevinden, zodat we opvangen wat ze zeggen, en niet de omgevingsgeluiden in de ruimte. In grote vergaderruimtes kunnen we ook met lokale versterking de stem van iemand achter in de ruimte opvangen en versterken, zodat hij of zij vóór in de ruimte te horen is wanneer hij of zij met de hoofdspreker wil praten en communiceren. Bij Shure zijn we toegewijd aan het leveren van een vlekkeloze, succesvolle videoconferentie-ervaring met superieure audiokwaliteit. Dat zit in het DNA van ons bedrijf.

 

Maar het is net zo cruciaal dat IT-afdelingen een holistische aanpak hanteren, waarbij ze niet alleen rekening houden met de apparatuur, maar ook met de ruimte, en tegelijk het bewustzijn vergroten bij een van de essentiële schakels in de keten: de medewerkers. Je mag niet toestaan dat agressieve geluiden het spreekproces verstoren, want behalve op het comfort van het publiek zijn die direct van invloed op de perceptie van de spreker onder de deelnemers van een videoconferentie. Zorg de volgende keer als je managers een groepsvergadering organiseren, of je vertegenwoordigers contact maken om een contract binnen te halen, dat de audiokwaliteit niet achterblijft. Hun geloofwaardigheid is ervan afhankelijk en rust meer dan ooit op de schouders van de IT-afdeling en AV/IT-professionals.